Sinds haar oprichting 15 jaar geleden stimuleert Diyo Nepal het onderwijs in Dhading. De onderwijskwaliteit in Nepal laat te wensen over. Leerkrachten zijn meestal nauwelijks opgeleid. Een korte specialisatie na de middelbare school geeft al een lesbevoegdheid. Didactische en pedagogische vaardigheden zijn weinig ontwikkeld. Toch moeten ze vaak met klassen van circa 50 kinderen werken en is lesmateriaal nauwelijks beschikbaar. Het onderwijs in Nepal en andere Aziatische landen gaat nog uit van ‘kennis kopiëren’, het uit het hoofd leren van begrippen en handelingen. Onze veldwerkers zijn inmiddels overtuigd van de kracht van ‘ervaringsgericht leren’. Dat gedachtengoed dragen ze sinds enkele jaren uit door onder andere zitting te nemen in het bestuur van enkele scholen. Dat is een grote opgave, want het huidige (academisch) onderwijs staat haaks op de principes van dit adaptief onderwijs. De veldwerkers krijgen echter steeds vaker een aanvraag om leerkrachten bij te scholen en te vertellen over hun onderwijsvisie. De leerkrachten zijn erg gemotiveerd om deze bijscholing te volgen.
