Al langere tijd kregen wij de vraag vanuit een dorpje met om te helpe met ideeën hun gezinnen te onderhouden, om rond te komen. Net als in veel andere dorpjes in ons afgelegen werkgebied heerst er financiële crisis en zijn mensen bang voor de toekomst. Het loon in het buitenland (Arabische landen, Europa) lonkt naar hen en veel mannen gaan er werken in de verwachting hun toekomst veilig te stellen. Als veldwerkers hebben we dat in al die jaren helaas nog niet zien gebeuren… Toch wagen families uit wanhoop die gok. Het schrijnende is voor die stap een fikse investering nodig is, want (soms louche) tussenpersonen vragen enorm veel bemiddelingsgeld. Families zijn dan genoodzaakt stukjes land te verkopen, grond waarop kun voedsel en dat van hun vee groeit.
Vervolgens wonen er in deze (berg)dorpjes vrijwel alleen nog vrouwen met hun kinderen. Zo ook in dit dorpje: Dambarudanda. Hier wonen ongeveer 80 gezinnen vrijwel zonder mannen: vrouwen met hun kinderen en bejaarde mensen. Omdat de vrouwen er qua arbeid alleen voor staan ervaren ze een enorme druk: het huishouden moet gedaan worden, de buffel gemolken, geiten onderhouden en de kinderen naar school en eten op hun bord. Als ze dan ook nog heel ver moeten lopen om gras voor hun dieren te vinden kost dat nog meer tijd.
Vorig jaar zijn we begonnen met een grasproject, dat levert voer op voor het vee dat vrouwen nu niet meer van ver hoeven halen. Tijdens het afgelopen regenseizoen hebben veldwerkes en dorpsbewoners groeizaam en smakelijk gras geplant. Daar hebben ze nu, een half jaar later al veel profijt van. Komende zomer is het gras sterk genoeg om verder uit te planten en kunnen de vrouwen het zelfs doorverkopen aan naburige dorpen waar hetzelfde probleem heerst. De vrouwen in Dambarudanda zijn ongelofelijk blij met dit project, dat we konden opzetten met donaties van jullie als donateurs en een gift van de opgeheven Stichting Ethiopische Vrouwen. De vrouwen zeggen zich gesteund en gezien toe voelen en namens hen willen wij jullie heel hartelijk bedanken!
